twee weekjes thuis/2

Als we thuis zijn lukt het niet zo goed om elke dag iets in ons blog te zetten.
Sarah zit in haar dip. Haar WBC zijn gezakt naar 2000 en een chic - bij haar is dat altijd de vrije val al bij al valt het nog mee, met Kerst zat ze op 700 WBC dus. Het is voor haar natuurlijk balen want oppassen is het motto ze wou gisteren naar de match tegen Woluwe A gaan kijken en mijn njet werd niet in dank afgenomen. Later op de dag zei ze zelf wel dat het echt hondenweer was en toch niet ideaal zou geweest zijn om naar de voetbal te gaan. Kwam er nog bij dat haar ploeg met 8-0 verloor ! Dat was een tegenvaller. Sarah is ook erg moe en ik laat haar maar liggen als ze wilt rusten, heb haar wel gezegd op tijd haar oefeningen voor haar been te doen en dan krijg ik steevast als antwoord "Ja, ja zaag niet ik heb ze al gedaan" of dat ook zo is, heb er eerlijk gezegd zelf weinig van gezien. En de zagende mama heeft nog eens benadrukt dat ze haar eigen fopt met de oefeningen niet te doen en dan krijgen we steevast het gebleit van "och jong laat me gerust". Dus zullen we maar geloven dat ze haar oefeningen regelmatig doet, niet ? Zaterdagnamiddag heeft ze gans de namiddag naar de koers liggen kijken, enfin gans de namiddag, ze was op tijd wakker om de aankomst van de winnaar te zien. Vandaag is het precies ietsjes beter met haar gesteld ze heeft vanmiddag biefstuk frit gegeten en dat ging er vlot in...
Morgen is er weer een bloedprik nieuwsgierig wat dat zal geven - verder gezakt of al terug aan het stijgen. Heb haar beloofd dat al haar WBC weer wat "deftig" staan ze op bezoek mag bij Elke die is op 27/2 geopereerd en naar hetgeen ik op haar blog lees stelt ze het goed - weer een geruststelling meer. Seffens gaan we naar oma en peter, die mensen zullen ook wel uitkijken naar de komst van hun oudste kleindochter en als ik me niet vergis zullen tante Tal en nonkel Edmond er ook zijn of nonkel Gunther met zijn kroost er zal zijn weet ik niet, dat zien we wel.
Doei