't Kort af : weer aan de slag

Yep, volgende week is het dus zover : donderdag ga ik weer aan de slag. Zit wel met wat kriebels want er is in het bedrijf zoveel veranderd dat ik zo het gevoel heb aan een "nieuwe" job te gaan beginnen, werken voor een nieuwe baas enz enz maar als van gewoonte zullen we de strijd maar aangaan zeker, er zit toch niets anders op.
Sarah doet het tot nu toe nog altijd goed. Verleden zaterdag naar Bobbejaanland geweest. Leuke dag gehad, de weergoden zaten ook mee want het bleef droog (hoewel die wilde rivier ahem) Een aantal patiëntjes terug gezien - leuk. Spijtig vond ik dat er in het park nergens zo geen "ontmoetingspunt" was vastgelegd, ik had zo het gevoel "los gelaten" te worden zo van trek uw plan. Er waren ook verschillende firma's die blijkbaar op dezelfde dag hun "familiedag" hadden georganiseerd. Maw een hele grote groep mensen en daartussen uitvissen wie er was en wie er niet was. Desalniettemin was het een fijne dag, ik 's avonds stik kapot om nog maar van Sarah te zwijgen - maar ze vond het meer dan de moeite waard. Een aantal mensen "gemist": Bram, Lies, Stephanie - hoewel ik denk een glimp van de papa van Stephanie opgevangen te hebben. Enfin ik hoop dat "iedereen" het naar omstandigheden goed stelt. Het is zo een hart onder de riem te zien dat de kinderen het goed maken, dat geeft mijn "moed" verse impulsen want ik moet bekennen dat soms de schrik mij nog om het hart slaat maar ja bij welke ouder niet. De daver zal ons wel nog een hele tijd en misschien de rest van ons leven op het lijf zitten.
Gisteren ook nog Leuven kermis afgesloten met de familiedag - dan is alles iets goedkoper - met een groot pak smoutebollen voor ons allemaal. Lekker hoewel mijn maag-/darmstelsel toch de nodige signalen uitgezonden heeft van de nacht maar ja dat hoort er dan maar bij. Strakjes effen bij Evelyn op bezoek gaan in Pellenberg - belofte maakt schuld.

Naar school gaan valt wel mee

Ze is nu 2 weken naar 't school aan 't gaan en het valt tot nu toe allemaal mee. Ze is wel doodop 's avonds maar het lukt haar tot nu toe toch om haar huiswerk te maken en haar lessen te leren. In het weekend slaapt ze als een marmot. Een geluk dat dat ziekenhuisbed hier nog staat want in een zetel slapen is toch ook niet altijd dat en ze kapt er haar regelmatig in af, donsdekentje tot over haar oren en ze is vertrokken voor een uurtje of zo. Ik hoop dat die vermoeidheid met tijd wel wat zal afnemen en dat ze het naar school gaan kan volhouden. Maar ze heeft een willetje, we zullen wel zien. De kiné werpt ook zijn vruchten af. Op controle geweest bij Dr Samson. Alles was oké, foto's longen, foto's been, strekken been nog niet 100% maar toch beter dan laatste keer. Wat mij nu op viel is dat Dr Samson een vrij lange nek heeft. Deed me denken aan die "reus" van de Efteling wiens nek zo héél lang wordt. Foei, foei, foei ik moest er heimelijk mee lachen. En hij heeft weer een andere assistent Dr. Buitenweg, enen Nederlander. Die blijkbaar nog niet op de hoogte is van van alles en nog wat, hoewel die moet toch in België gestudeerd hebben, niet. Moeilijk te verstaan echt Hollands dat die man praat. Sarah zat gans de tijd te grinniken en verstond de helft niet van hetgeen hij haar vroeg. Enfin is volgens Sarah nog een groentje en zal nog véél moeten leren. Sarah bleek wat "gekrompen" te zijn (1,57 m) en weet het aan de prothese die misschien wat ineen gedrukt zou zijn. Dat was zonder Samson gerekend want die begon haarfijn uit te leggen dat dat niet zo was en dat het zeker niet aan zijn prothese lag maar aan het meettoestel en haalde er zelfs scans bij van voor de behandeling om dit allemaal te staven. Jasmien was er ook en die zag er goed uit en maakt het heel goed.
Bobbejaanland komt eraan da's weer iets om naar uit te kijken. Enne als alles blijft zoals het momenteel is en evolueert dan ga ik 01 oktober terug aan de slag, dat zal ook nog een hele aanpassing worden, nieuwe baas, een ganse evolutie, 1001 dingen enfin we zullen dat wel overleven.

Eerste volledige schooldag

Eerste "echte" schooldag meegevallen. Ze zijn om 7u15 vertrokken en waren om 7u55 al aan de school in Betekom. De school gaat echter pas open om 8u en dus heeft papa nog effen gewacht en is ze om 8u15 het school binnen gegaan. 't Doet wel raar zo'n 10 maanden constant met de dochter opgetrokken en nu is ze alleen weg met de papa naar school en dan nog wel voor een ganse dag.
Ze vertrekt wel met een gevoel van zal het lukken, kan ik het al een ganse dag aan of niet, wat als ik echt moe word enz. Leggen haar nog eens uit dat ze altijd mag gaan rusten in 't school én dat ze ons altijd kan bellen als het echt niet moest gaan. De papa zo fier als een gieter met dochterlief op schok dat was ook al weer 10 maanden geleden voor hem, hij heeft nu terug 's morgens en 's avonds gezelschap in de auto. Zo valt alles stilletjes terug in de "oude plooien". Rond de middag gaat mijn gsm af, zou het Sarah zijn ? Neen het was Lydia een ex-collega die belde ivm een service club waar Luc, haar man, lid van is en die jaarlijks iets organiseren tvv een goed doel en dit jaar zouden ze of te wel vzw Serafien of rechtstreeks Thuiszorgteam van Kinderoncologie UZ Leuven steunen en ze moest wat informatie hebben. Naar de foto's van Eurofolies van verleden vrijdag gekeken. Van het optreden van Stan Van Samang. Die moderne belichting maakt het niet makkelijk om echt mooie foto's te nemen, je zou al bijna een professioneel toestel moeten hebben. Ah ja en ons Sarah wast haar gezicht niet meer ! Waarom ? Toen we op Eurofolies aankwamen was Istar daar aan het kwelen en gingen we de standjes eens bekijken om te zien wat er zoal te eten viel, pizza, calemares, oesters, scampi's, spekfakkels enz... Plots waren we de papa kwijt, die had, dachten we, meer dan waarschijnlijk weer iemand tegen gekomen van de Jaartallen of zo en was effen "vermist", dat gebeurt wel vaker. Opeens dook hij weer op, Sarah en ik waren net aan de stand van "Het Dolle Zwijn" waar ook de biertent van de Mannen van 59 (waar papa lid van is) opgesteld stond. Papa fluisterde mij toe dat hij geprobeerd had "iets te arrangeren" ivm Stan Van Samang. We besluiten tijdens het optreden van Istar vlug iets te gaan eten in de verschillende standen en trekken dan naar het podium om een "goede" plaats te bemachtigen en Sarah kan links opzij op de eerste rij staan. Plots komt er een dame naar papa en zegt dat hij en Sarah mee mogen komen back stage voor een meet and greet met Stan. Ik bleef achter om Sarah's plaats warm te houden samen met ons Marieke en Nathalie (een vriendinnetje). En back stage heeft de juffer 3 kussen gekregen van Stan Van Samang omdat ze geslaagd was en naar het 5de mocht overgaan en van slag heeft ze beslist haar gezicht niet meer te wassen. Voilà. Papa vertelde dat die Stan wel een joviale kerel is.
Het optreden viel vrij goed mee, niet echt mijn genre van muziek maar ja we waren er niet voor mij, wel voor Sarah en dat jong volk hoort dat hard rock-achtige graag. De foto's back stage genomen zijn wel goed gelukt (een chance). Papa had een dikke knuffel verdiend en glunderde dat hij zijn dochter weer eens had kunnen blij maken.
In de namiddag ging mijn gsm nog eens, maar het was ons bomma haar pedicure. Elke keer dacht ik zo van hier is ze, maar niks. Rond 3u35 wel telefoon van Sarah, in paniek, dacht dat ze haar bus gemist had, wat nu ? Ik naar 't school gebeld, daar wisten ze ook niet of er verschillende busjes waren voor dezelfde bestemming en ze gingen eens kijken. Bleek dat het busje dat ze "gemist" had eerst Begijnendijk rijdt en daarna terugkomt om dan richting Baal-Tremelo te gaan. Om 3u50 belde ze me terug om te zeggen dat ze bij oma en peter was en op mijn vraag of alles oke was verlopen in 't school antwoordde ze geen tijd, ben moe en heb honger.
's Avonds zei ze me dat het nog redelijk meegevallen was maar dat ze toch nog haar bedenkingen had ivm twee achtereenvolgende volle dagen. We zullen zien. In ieder geval zat ze vroeg onder de wol.

Terug naar school

Eerste schooldag na lange tijd. Met kriebels in de buik vertrekt ze. Ze moet pas om 9u20 in 't school zijn en dus doet de mama haar weg, dat scheelt toch een uurtje slaap. De eerste dag is ook maar een halve dag. Ze heeft met Tessa afgesproken om 9u aan het rond punt en ook Natasha komt naar daar, die loopt met krukken (niks gebroken maar wel een barstje). Ik vind nog een plaatsje op de parking rechtover de school en installeer mij om mijn boek verder te lezen "De kleur van hoop" geen aanrader voor mij want ik bleit zakdoeken vol. Heb boek gekregen van Martine de mama van Charlotte die mij wel op voorhand verwittigde want een van de personnages krijgt : kanker ! (leukemie) en tja bepaalde passages komen heel vertrouwd over..... maar voorlopig weet ik nog niet hoe het afloopt ik lees dat boek in "stukjes" en duim natuurlijk voor een happy end want het begint al triest met het verdwijnen van een van de kinderen. Als het me te veel wordt boek dicht, zetel plat en een siëstaatje, weliswaar in de voormiddag maar in 't zonnetje kan dat deugd doen. En in Betekom-city is nu niet bepaald veel te zien of te gaan bezien. 's Middags komen de leerlingen naar buiten "gestroomd" met een doos boeken. Ik ga naar de straat kijken van waar ze komt want er zijn natuurlijk 2 uitgangen en ga maar weten welke de juffrouw zal nemen. Dan zie ik Dorthe en Tessa buitenkomen met hun dozen en daarachter komt Sarah. Ik neem de doos van haar over en ze zegt moe te zijn. Ik had niet anders verwacht. Dan naar huis maar eerst gaan we de mama nog inschrijven in Leuven voor een cursus die begint op 16 september, voor mij wordt het dan ook "terug naar school". 't Was daar aanschuiven voor de inschrijving maar het lukte dan toch. Dan naar de Quick voor haar sausjes en een portie chicken dips en chicken wings, vlug naar huis alles gaan verorberen en dan naar de kiné een half uurtje "afzien" en dan terug naar huis en dan is het genoeg geweest ze valt als een blok in slaap. Ondertussen begin ik al maar de boeken te kaften dan is ze daar ook vanaf.
Op tijd naar bed want morgenvroeg rijdt ze met de papa mee en da's vroeg vertrekken zo rond 7u15 en dan is het een ganse dag of dat dat zal lukken ? We zien wel