zaterdag 8 maart 2008

Twee weekjes thuis

Vanmiddag is Dr Uytebroek langs geweest, heeft Sarah nog eens onderzocht en gaf haar nieuwe moed ! Als de kultuur niks uitwees en haar CRP niet gestegen was en de WBC gestegen waren mag ze naar huis vandaag, op voorwaarde dat als ze koorts zou maken we ONMIDDELLIJK terug binnenkomen. De dokter zegt er wel bij dat ze dit kan doen omdat we niet ver wonen en we dadelijk hier zijn, moesten we verder wonen dan was het niet waar. Sarah natuurlijk in de wolken.De dokter van wacht Dr. Jacobs zou ons in de namiddag laten weten of we groen licht kregen of niet. Dadelijk nam Sarah haar GSM en belde naar de oma om het "heugelijke" nieuws te melden. Het feit dat ik haar stilletjes in haar oor fluisterde dat het nog alle kanten op kon, kon haar humeur niet bederven. En raar maar waar haar eetlust kwam weer terug, ze at 's middags een kippenfilet (en gene kleine) met tagliatelli en curry op, én het had gesmaakt.Rond 4 u kwam Carin nog een zakje antibiotica aanhangen en bracht zij ook de bloeduitslagen maar van de kultuur geen resultaat, dat kon tot 8 u duren, lap ! Enfin we waren goed aan het avondmaal bezig, Sarah macaroni met kaas en hesp, Danny een lasagne en ik een lasagnebaguette toen Carin met een brede glimlach binnen kwam en Sarah met een big smile haar ontslagbrief gaf.We konden naar huis, tot maandagmorgen weliswaar maar we zijn er effen tussenuit tussen die vier muren van GHB. We hadden deze week een kleine kamer en ik begon toch al symptomen van claustrofobie te krijgen, zeker als je de kamer praktisch niet verlaat. Alles ingepakt wagentje en rolstoel gehaald en weg waren we richting home sweet home. De bomma was zielsgelukkig om Sarah te zien. Ondertussen draait de wasmachine al op volle toeren en ligt ons flavieke languit naar De Kampioenen te kijken en zo te horen is het wreed plezant want ze schattert het uit en het doet zo'n deugd die schaterlach nog eens te horen. We hebben afgesproken dat we gaan aftellen met het aantal chemo's dat ze nog moet krijgen, niet het aantal weken want dat kan schommelen. Van nu af aan is het nog X chemo's te krijgen en op vandaag is dat nog 11 chemo's en dan eventueel nog die Interferon spuiten maar daar zijn we nog niet uit, de meningen zijn verdeeld. Allez vanavond weer in ons eigenste bedje 't zal deugd doen.

Geen opmerkingen: