AFTENOORLOG

Dinsdagmorgen bloed geprikt. Sarah kan nog steeds niet eten of drinken. Men spreekt van een "krater" in haar mond. Dokter besluit pijnstilling stilaan verder af te bouwen en stop te zetten, en als ze kan eten en drinken mag ze naar huis en kan ze zelfs nog naar het kamp. Maandag stond haar hemoglobine gehalte al vrij laag en yep vandaag dus nog lager dus transfusie van zodra de pijnpomp leeg is. Grote hilariteit als Lief met dat bloed én een computer de kamer binnenkomt. Dit is nieuw. Nu moet men alles in een computer inscannen en intikken alvorens men het bloed toedient. Dat gaat wat worden en dat werd wat ook. De barcode van het naambandje van Sarah moest ingescand worden, precies zoals in de Colruyt met een barcodelezer stijl douchekop of voor diegene met veel fantasie stijl revolver of zo (lasergunnetje). Lief had voor alle zekerheid een naambandje meegebracht want wij nemen dat nooit aan bij de inschrijving er is toch niemand op de afdeling die dat draagt. Het zal in de toekomst wel moeten vrees ik als ze onze kinderen voor vanalles en nog wat moeten gaan inscannen. En dan kwam het :er moest een programma gekozen worden maar die muis deed het niet. Lieve die assistentie kwam geven lag al krom van het lachen van Lief's commentaar. Schoon meubelstuk waarop die computer gemonteerd is gene brol. Op intensieve staat er blijkbaar zo een geval per bed en moet alles onmiddellijk in de computer ingebracht worden. Het lukte van geen kanten met die muis. Rudi tuttifrutti er bij gehaald en die trok heel serieus zo'n plankje uit dat meubelstuk waarop men met de muis wel kon werken. Nog meer gegiechel. Programma gevonden bandje ingescand, bloedzakje ingescand vooruit met de geit klaar is kees en het bloed kon aangehangen worden. Mannekes dat duurt wel een kwartier hé vooraleer dat bloed met heel die rimram loopt, jawadde. Enfin het zullen wel "kinderziektes" zijn zeker, binnenkort gaat dat vliegensvlug (ahem). Bloed loopt, 1ste zakje het zijn er altijd 2 dat ze krijgt (500 ml = 2x250ml). Eerste zakje leeg, we bellen heel braafjes en Miet komt binnen zeggende van dat er maar 1 zakje bloed is aangeleverd geweest door het transfusiecentrum dat er iets misgelopen is met de interpretatie van de bestelbon en dat men de bloeduitslag van woensdagmorgen zou afwachten om te zien of ze aldanniet dat 2de zakje bloed zou krijgen/nodig hebben. Allez hop 't gaat weer goed. Sarah foetert dat ze het al ziet aankomen dat aanstaande maandag ze niet zal kunnen starten met de chemo omdat haar bloed niet goed staat of misschien later zal moeten starten wat ook later naar huis betekent op donderdag. We zullen wel zien wat het geeft.

Woensdag uitslag bloedprik hemoglobine 8,5 niet denderend als je het mij vraagt maar blijkbaar denken de dokters er anders over, geen 2de zakje bloed nodig. Als dat maar goed komt. WBC 4000. 's Middags probeert ze wat kippenfilet te eten maar dat blijkt veel te droog te zijn.Naar papa gebeld en die brengt gebraden kip mee en daar eet ze een bil met bovenstuk van op (dat is sappiger vlees - had gebraden kip besteld maar ze brengen altijd kippenfilet). Ze drinkt ook terug (hoewel niet denderend veel) en ja ze mag naar huis tegen de avond. Ik vertrek met gemengde gevoelens want ik vind Sarah nog niet echt "goed". We gaan nog eerst effen op bezoek bij peter. Die zou een darminfectie hebben en de dokters zijn nog volop aan het onderzoeken en zijn buur is via spoed binnen gekomen met 40° koorts en daar wisten ze nog niet wat daar scheelde. Mijn haar staat recht. Sarah is niet echt in de kamer binnen geweest, ze zat in een rolstoel en die kon de kamer niet binnen .. cross my fingers dat dit goed komt voor Sarah.Ook zou peter gevallen zijn in de loop van de dag iets met zijn bloeddruk of zo, die is ook nog niet terug thuis.

Donderdag : tegen 10u30 naar de ziekenhuisschool voor les NW alle stof is niet kunnen gegeven worden en er moet nog een deel doorgepompt worden - chemie. Ze krijgt les tot 12 u en ondertussen ga ik op de administratie nog wat attesten halen die ik nodig heb voor heel die papierwinkel met ziekenfonds enz. ik vraag me toch af hoe sommige mensen dit moeten doen "administratieve vereenvoudiging" zeggen ze dan : vergeet het. In de namiddag slaapt ze, ze is doodop. Vally stuurt een sms'je om te horen hoe het met Sarah gaat.

Vrijdag : tegen 10 u naar de ziekenhuisschool voor een uurtje les NW. Alles is nog niet gegeven we zullen Sof om hulp moeten vragen voor datgene dat ze niet snapt. De lerares Nederlands heeft ook doorgekregen wat er moet gekend zijn voor het examen en aan de lerares Engels geven we de mail af die we van 't school gekregen hebben ivm de te kennen stof. Thuisgekomen eet ze een gebakken eitje en begint ze te schrijven en ze valt erbij in slaap. 100% is ze nog niet en
vannacht voelde ze zich ook niet zo lekker. Het weekend staat weer voor de deur dat beloofd !
Op hoop van zege.