Nr 8 is doorgelopen nu nog 7 te gaan

Zondagmorgen eerste vraag, en gaan we vandaag naar huis ? Als het enkel aan ons ligt direct ! Tijdens het weekend in de kliniek liggen is allesbehalve leuk dan is het er zo wat doods, weinig beweging enkel de "echt" zieken en zo een paar "overblijvers" zoals wij zijn er dan op de afdeling. Geen Bonte Specht, geen les, geen kine enfin gene vette. Als het niet echt druk is heeft de verpleging effen 5 minuutjes om te komen babbelen maar dat was deze keer ook niet het geval, een paar spoedopnames en ze hadden direct de handen meer dan vol. Tegen 15 u wordt er bloed geprikt en nu is het wachten geblazen. Johan zegt na 45 min dat de meeste waarden al binnen zijn maar natuurlijk de bloedspiegel die is nog niet gekend, grmpf. Sarah krijgt het op haar zenuwen het is mooi weer, ze wil naar huis en ze wil nog naar oma ook! Dan brengt Johan de verlossende boodschap 0,10 en ze mag naar huis ! De valiezen stonden al gepakt op het karretje enkel nog het beddegoed aftrekken en wegdoen alles nog eens checken, ondertussen werd Sarah afgeprikt en was de ontslagbrief klaar en weg waren we. Eerst langs huis om alles in de garage te deponeren en effen dag te zeggen tegen bomma en dan door naar oma. Daar waren Gunther, Sophie en de kids ook. Het was heerlijk buiten bij oma op de bank spijtig dat mooie liedjes nooit lang duren want voor maandag geven ze al "wisselvallig" weer, beeeeh.