Nog 8 te gaan

Zondagmorgen wakker worden in je eigenste bed, záálig. Vlug naar de winkel om nog een en ander dat we dringend nodig hebben te halen, een mens moet af en toe ook eten. 's Middags eet Sarah toch wat aardappelen en wat vlees, tja de biefstuk moet goed doorbakken zijn, bak die dan maar eens mals, het vlees door de vleesmolen gedraaid en daar heeft ze dan nog een deel van opgegeten. 't Is nog niet veel maar het is een begin. 's Avonds americain maison gemaakt (zelf klaargemaakt dus) en daar heeft ze een paar sandwiches mee binnen. 's Namiddags heeft ze nog een uiltje geknapt. 's Avonds op tijd naar bed en de dag was weer om. Boven weent ze, ze is het allemaal beu, dat komt er al eens tussen, terug opgepept en afwachten wat het morgen wordt.
Maandagmorgen naar de apotheker achter Diflucan, blijkt dat het voorschrift maar voor 1 doosje of 1 pilletje is ipv voor 5 doosjes en 5 pillen. Naar de kliniek gebeld en Dr Uytebroeck zei me gewoon de Diflucan die we hebben door te geven en dan te stoppen ze zouden donderdag op dagzaal wel zien. De fameuze koortsmeter terug naar de Aldi gebracht, geld terug gekregen.
Nog wat chocolade enz gaan halen voor Férid,die vertrekt morgen terug naar huis. Pas getrouwd dat kan nog niet lang zonder het vrouwtje. Sarah is goed geluimd voor zolang het duurt, lacht, grapt en plaagt als de beste en geeft zelfs de bomma een ganse uitleg over het snookertornooi op TV nu kent dat mens er ook wat van.