IN DE GREEP VAN DE GRIEP

't Zat eraan te komen ! Al sinds de jaarwisseling een krasselkuchje zoiets ambetants waar je moeilijk vanaf geraakt. En ja toen ik 's zaterdags de bomma bezocht in de kliniek begon het van euch euch euch en piep piep piep. Nee, geen muizen die piepten mijn luchtwegen ! Toch nog maar wat verder gekrasseld tot verleden dinsdag het hek van de dam was - hoesten om niet meer bij te komen, hoofdpijn, rillingen en zich ellendig voelen. Mijn bed ingedoken en 's anderendaags naar de dokter gegaan : griep met luchtwegeninfectie ! Danny moest een halve dag verlof nemen om met Sarah naar GHB te gaan want in die toestand kon ik onmogelijk naar dagzaal om daar de ganse boel te gaan infecteren zeker enne ... het wou weer lukken. Op dagzaal aangekomen bleek dat er een RX-thorax gepland was waar we niks van wisten en op de RX-afdeling bleken ze ook van niks te weten tot groot jolijt van de papa (echt iets voor hem daar krijgt hij het van op zijn heupen) wij mama's zijn dat al meer gewoon ondertussen. Enfin 't is dan toch in orde gekomen eerst wilden ze hen nog doorsturen naar de volwassenen RX maar dan had daar toch iemand het lumineus idee om naar dagzaal te bellen enz .... en 't kwam in orde. Ondertussen is de bomma terug thuis en die heeft "voorlopig" géén pijn meer in haar rug en dat enkel en alleen door een pilletje extra een ontstekingsremmer- benieuwd hoe lang dat goed blijft komen maar oh zo happy dat dat mens zonder pijn is. Raar maar waar het doet raar aan vroeger zat ze de ganse dag te kreunen en soms te wenen van de pijn en nu niks meer goed hé ik hoop voor haar dat het lang mag blijven duren. Ons mémé stelt het blijkbaar ook redelijk goed, herstelt precies vlot en is ook al terug thuis. Dat zijn toch twee straffe madammen hoor die Vanlootjes enfin ze mogen wat mij betreft nog lang straffe madammen blijven. Ondertussen ben ik kwistig microobjes aan het uitdelen, Danny zit al met een "steeksel" plus een acute lumbago, ons Sarah begint ook met hoofd- en buikpijn ik hoop dat het niet erger wordt en het bij een "steeksel" blijft. Ze heeft me daar straks heel cynisch gezegd dat er leukere cadeautjes bestaan dan die vervelende microben. Puffertjes, siroopjes en dafalgannekes daar leef ik zowat op momenteel veel helpt het niet, de koorts is weg maar dat gehoest en geproest daar word ik horendul van maar 't zal moeten slijten zeker. Hopelijk zijn we allen terug een beetje in orde tegen volgende week maandag want dan is het weer Samson-day.