Nog 6 te gaan

dinsdag binnengekomen 't was hier een heksenketel precies een echte overrompeling van kan niet meer. Rond 14u30 opgestart met de chemo. Deze keer enkel Doxorubicine en gene Cisplatium meer, maw 72 uur chemo en daarna naar huis geen voorspoeling, geen naspoeling en dan een weekje thuis. Benieuwd wat dat zal geven want die 2 weken haalde ze vroeger nooit .... afwachten en niet te veel aan denken is de boodschap.
Woensdag verloopt alles ok ze verdraagt die Doxorubicine alleen blijkbaar vrij goed, dat valt mee toch voor deze keer. Marleen en Marieke komen op bezoek en tante Lida en nonkel Roger springen ook effen binnen als ze op bezoek komen bij de moeder van nonkel Roger. Jana en haar mama komen op bezoek op de afdeling en hebben voor alle mama's kadertjes mee voor hun moederdag, een geschenkje van Dreamland, leuke attentie. 't Is inmiddels snikheet in de kamers, gewoon niet te doen, ramen en deuren open en zo veel mogelijk uit de tocht blijven. 's Nachts vliegen hier blijkbaar kraaien rond die krijsen dat het een schoon leven is en ergens in de buurt zit een haan die ofwel nog moet opgeleerd worden ofwel al stokoud is want die begon rond 2 u uit volle borst te kraaien en als je dan al niet kunt slapen van de warmte .... per chance hebben die beestjes op tijd hun concert stopgezet en hebben we dan toch nog wat kunnen slapen.
Donderdagmorgen met kleine oogjes uit bed, vandaag mogen we dus naar huis ergens rond 3 u in de namiddag. Les, kine de tijd gaat vlug vooruit. Charlotte is op dagzaal voor controle en komt boven eens dag zeggen, ze ziet er verdorie heel goed uit, al wat gebruind van de zon en zo te horen en te zien in topvorm. Blijkt "getrouwd" te zijn en als we vragen met wie antwoordt ze "met een sukkelaar". Bolleke en Anouch delen hun uitnodigingen voor hun trouw op 29 mei hier op de afdeling uit. 't Is natuurlijk grote hilariteit als we de raad geven van toch nog eens goed na te denken alvorens de "grote" stap te wagen. Benjamin is vandaag ook op controle moeten komen en daagt Danny weer uit voor een partijtje ping pong of toch zoiets dat er moet voor doorgaan. We mogen dus naar huis en dan denken we er opeens aan dat toen Sarah laatst opgenomen was met die aften enz er gesproken was om haar Neuprogen of Nulastan of hoe het spul ook moge heten te geven na deze chemo om haar witte bloedcellen wat rapper te laten stijgen eens ze aan het stijgen zijn je kweekt er geen witte bloedcellen van aan maar eens je er zelf aan het "kweken" bent dan zwengelt dit medicament de aanmaak wel wat aan. Moeilijke uitleg maar als ze het nodig heeft ok en zo niet ook ok. Er wordt met de dokters gebeld en ja ze moet het krijgen,nog bestellen bij de apotheek, spuitjes moeten gezet worden door thuisverpleging, die hadden we nog niet nodig gehad voor Sarah. Naar Elie en Bettie gebeld, daar antwoordapparaat, ondertussen ging de verantwoordelijke thuisverpleging zelf eens kijken of ze iemand had of anders Wit Geel Kruis of zo, Bettie en Elie belden ondertussen terug en ja zij kunnen die spuitjes komen geven maw nen ganse rommel op het laatste moment... Esther bezorgt me de spuitjes en merkt al lachend op dat Sarah een "gouden kont"zal krijgen,blijken die spuitjes nogal prijzig te zijn, zal mij een zorg zijn als ze ze nodig heeft. Vraag vooraleer we vertrekken aan Lucie wat we "mogen" uitspoken voor de "trouw van de eeuw" van Bolleke en Anouch. Rijst gooien dat zal niet mogen, Anneke en de rest van de poetsploeg zullen groen lachen en toch vind ik dat we (de kinderen) "iets" moeten doen maar wat?